Himba`s, een koude kust en een te warme woestijn!
Blijf op de hoogte en volg Rick en Wendy
14 Oktober 2014 | Namibië, Windhoek
Daar zijn we weer, dit keer vanuit de hoofdstad Windhoek. Na een zeer bijzondere maar zeker geslaagde tocht van bijna vijfduizend kilometer zit het eerste deel van onze reis erop. Vandaag hebben we afscheid genomen van onze auto en ons zeer geliefde daktentje. Ondanks de zeer knusse en compacte afmetingen van deze tent, begonnen we er net een beetje gehecht aan te raken.
Afgelopen week hebben we veel van Namibië en met name haar cultuur kunnen zien. Zoals in het vorige verslag al gemeld begonnen we met een bezoek aan de Himba`s. Een heel bijzondere volksstam die nog volledig volgens de oude tradities leeft. Het dorp dat wij bezocht hebben is opgezet als weeshuis door een blanke man negentien jaren geleden.. Hij hielp een van de Himba vrouwen uit het noorden van Namibië toen ze ziek was naar het ziekenhuis in Windhoek. Vanaf dat moment heeft hij weeskinderen uit het noorden van Namibië gehaald en laten opgroeien in het dorp. Op dit moment leven er twintig weeskinderen in het dorp. Daarnaast zijn er ook gewone gezinnen, die allen leven in kleine hutjes en volledig volgens hun oude traditie. Kenmerkend vonden wij hun bijzondere haardracht en kleding maar het meest opvallende hun rode huid. Door poeder te maken van een steen (oker) en dit te mengen met een soort eigengemaakte boter krijg je een crème. Dit smeren de Himba`s vervolgens op hun huid. Dit is een manier om jezelf te wassen. Tevens krijgt de huid extra bescherming tegen de zon, weert het insecten en gaan ook alle haren van het lichaam af. Een andere manier om jezelf te wassen is om een vuur te maken en hier kruiden op te gooien, een soort wierook. Vervolgens ga je boven de rook hangen en wrijf je de geurige (lees stinkende) rook in je huid. Het schijnt te werken als parfum, echter wij vonden het maar naar stinken! Bij het verlaten van het dorp kregen we de vraag of we een van de Himbavrouwen een lift wouden geven richting het volgende dorp, twintig kilometer verderop. Tuurlijk wouden we dat en zo gebeurde het dat we een echte, niet Engelssprekende Himba, in onze auto hadden zitten. Een bijzondere rit, echter het uur daarna zaten we helaas nog steeds in de stank!
Na het bezoek aan de Himba`s zijn we via een prachtig rotsachtig gebied doorgereden naar Twyfelfontein. In dit dorp zijn naar schatting vijfduizend rotstekeningen die dateren van 2000 tot 6000 jaar geleden. Vele tekeningen zijn door erosie verschoven en zo worden er nog steeds nieuwe tekeningen ontdekt. Twyfelfontein staat hierom op de UNESCO werelderfgoed lijst. De rotstekeningen die wij gezien hebben vonden we heel bijzonder, velen waren gebruikt als een soort schoolborden, waarbij verschillende dieren naast elkaar getekend waren. Met denkt dat ze het vroeger gebruikt hebben als een soort onderwijsmateriaal voor de jongere generaties van een nomadisch volk. Bijzonder was dat er ook pinguïns getekend waren. Of die hier vroeger ook hebben geleefd? Onderweg naar Twyfelfontein zijn we nog bij een Damaradorp aangeweest. Dit was geen echt dorp, maar een “living village” waarin ze lieten zien hoe de Damara’s vroeger leefden. Tegenwoordig zijn de Damara`s gemoderniseerd en dreigt de oude cultuur verloren te gaan. Met dit project hopen de Damara`s hun tradities in stand te kunnen houden.
Na op de top van een berg genoten te hebben van een prachtige zonsondergang in het rotsachtige landschap zijn we heerlijk in slaap gevallen.
De volgende dag alweer vroeg vertrokken richting Swakopmund, aan de kust. Denk je even heerlijk te kunnen zwemmen, helaas. Het zeewater is door een zuidelijke stroom vanaf de zuidpool maar tien graden. Een koude zeewind zorgt aan land nog eens voor temperaturen ruim onder de twintig graden en s ‘nachts zelfs maar zes graden! Waren we net gewend aan de binnenlandse hitte, konden we ons nu dik inpakken! Omdat we twee nachten in Swakopmund bleven hadden we vrijdag de hele dag vrij. We hebben een stadswandeling gemaakt door het historische centrum van Swakopmund. Met een grote Duitse geschiedenis. De gebouwen ogen nog Duits, de mensen spreken zelfs Duits, en ze voelen zich ook nog eens Duits. “Ein tasse kaffee mit apfelstrüdel” mocht dan ook zeker niet ontbreken. In de souvenirwinkels werd van alles verkocht voor meer dan Europese prijzen. Toen we op de craft market kwamen konden we het dan ook niet laten om weer even op zijn Afrikaans te gaan onderhandelen. Waar de Afrikanen starten met onderhandelen met een fortuin hebben we voor een leuke prijs een mooi stenen beeld van giraffen gekocht die ons altijd zal herinneren aan de mooie momenten in Namibië. In de avond zijn we heerlijk uit eten geweest in een gezellig tentje aan het strand. Onder het genot van warme chocolademelk (wat ook echt nodig was) hebben we wederom genoten van de prachtige ondergaande zon.
Voor zaterdagmorgen hadden we een boottocht gereserveerd vanuit Walvisbay. Walvisbay is de derde grootste stad van Namibië en ligt dertig kilometer zuidelijker dan Swakopmund. Op onze campsite adviseerden ze ons ruim op tijd te vertrekken vanwege “all the traffic”. Nou file was er zeker niet, in plaats van dat je zo af en toe één auto tegenkomt, kwam je nu zo af en toe enkele auto`s tegen. De boottocht was in ieder geval indrukwekkend. Vele flamingo`s, pelikanen, enkele dolfijnen maar vooral heel veel zeeleeuwen. Zo nu en dan sprong er zelfs een aan boord, die vervolgens van onze kapitein een heerlijk visje kreeg. In de middag zijn we verder gereden naar Solitaire. Een plaats midden in de woestijn die al 300 kilometer van tevoren stond aangegeven. Aangekomen in Solitaire bleek het dorp te bestaan uit één tankstation, één bakker en één guesthouse met campsite. Na een nacht vertoefd te hebben op deze campsite en vervolgens een overheerlijk ontbijtje gehaald te hebben bij de bakker zijn we zondagmiddag verder gereisd naar Sesriem om vandaaruit de Sossusvlei te bezoeken.
De Sossusvlei staat ook op de UNESCO werelderfgoed lijst (met Twyfelfontein de enige twee in Namibië). Volgens al onze reisgidsen hét hoogtepunt van een bezoek aan Namibie. “De metershoge rode zandduinen en de altijd strakblauwe luchten geven een betoverende sfeer”. We moeten het ook wel een beetje gelijk geven. Gistermorgen zijn we namelijk al ruim voor zonsopgang (om 5.30 uur) vertrokken vanuit Sesriem om zestig kilometer te rijden naar Sossusvlei. Hier aangekomen hebben we met heel veel moeite een hoge duin beklommen om net op tijd te kunnen genieten van een prachtige zonsopkomst! Door de opkomende zon ontstonden er overal lijnen door schaduwen, zandduinen en oranje zonnestralen, echt prachtig! Helaas duurde dit niet lang, want vele wolken kwamen aanwaaien en verbraken al gauw de betoverende sfeer. Na een wandeling door de Deadvlei (zonder echte blauwe lucht en zonnestralen voor prachtige fotomomenten, helaas) en de Hiddenvlei zijn we terug gereden naar onze campsite. Hier hebben we een heerlijke verkoelende duik in het zwembad genomen om zo al het plakkerige rode woestijnzand van ons lichaam af te spoelen. In de middag was de woestijnhitte op onze campsite goed merkbaar. Met temperaturen boven de veertig graden en een zeer warme wind waren we erg blij met een verkoelend drankje bij de bar. Eén voordeel, de was was met een uur al droog!
Vandaag zijn we vroeg vertrokken voor een rit van 400 kilometer richting Windhoek en hebben we zojuist onze auto weer ingeleverd. Morgen gaan we Namibië achter ons laten. We reizen namelijk verder richting Kaapstad (Zuid-Afrika) om vervolgens via de kust naar Johannesburg te trekken.
Iedereen bedankt voor de reacties op ons vorige bericht, we genieten hier erg van!
Groetjes vanuit Windhoek,
Rick en Wendy!
Afgelopen week hebben we veel van Namibië en met name haar cultuur kunnen zien. Zoals in het vorige verslag al gemeld begonnen we met een bezoek aan de Himba`s. Een heel bijzondere volksstam die nog volledig volgens de oude tradities leeft. Het dorp dat wij bezocht hebben is opgezet als weeshuis door een blanke man negentien jaren geleden.. Hij hielp een van de Himba vrouwen uit het noorden van Namibië toen ze ziek was naar het ziekenhuis in Windhoek. Vanaf dat moment heeft hij weeskinderen uit het noorden van Namibië gehaald en laten opgroeien in het dorp. Op dit moment leven er twintig weeskinderen in het dorp. Daarnaast zijn er ook gewone gezinnen, die allen leven in kleine hutjes en volledig volgens hun oude traditie. Kenmerkend vonden wij hun bijzondere haardracht en kleding maar het meest opvallende hun rode huid. Door poeder te maken van een steen (oker) en dit te mengen met een soort eigengemaakte boter krijg je een crème. Dit smeren de Himba`s vervolgens op hun huid. Dit is een manier om jezelf te wassen. Tevens krijgt de huid extra bescherming tegen de zon, weert het insecten en gaan ook alle haren van het lichaam af. Een andere manier om jezelf te wassen is om een vuur te maken en hier kruiden op te gooien, een soort wierook. Vervolgens ga je boven de rook hangen en wrijf je de geurige (lees stinkende) rook in je huid. Het schijnt te werken als parfum, echter wij vonden het maar naar stinken! Bij het verlaten van het dorp kregen we de vraag of we een van de Himbavrouwen een lift wouden geven richting het volgende dorp, twintig kilometer verderop. Tuurlijk wouden we dat en zo gebeurde het dat we een echte, niet Engelssprekende Himba, in onze auto hadden zitten. Een bijzondere rit, echter het uur daarna zaten we helaas nog steeds in de stank!
Na het bezoek aan de Himba`s zijn we via een prachtig rotsachtig gebied doorgereden naar Twyfelfontein. In dit dorp zijn naar schatting vijfduizend rotstekeningen die dateren van 2000 tot 6000 jaar geleden. Vele tekeningen zijn door erosie verschoven en zo worden er nog steeds nieuwe tekeningen ontdekt. Twyfelfontein staat hierom op de UNESCO werelderfgoed lijst. De rotstekeningen die wij gezien hebben vonden we heel bijzonder, velen waren gebruikt als een soort schoolborden, waarbij verschillende dieren naast elkaar getekend waren. Met denkt dat ze het vroeger gebruikt hebben als een soort onderwijsmateriaal voor de jongere generaties van een nomadisch volk. Bijzonder was dat er ook pinguïns getekend waren. Of die hier vroeger ook hebben geleefd? Onderweg naar Twyfelfontein zijn we nog bij een Damaradorp aangeweest. Dit was geen echt dorp, maar een “living village” waarin ze lieten zien hoe de Damara’s vroeger leefden. Tegenwoordig zijn de Damara`s gemoderniseerd en dreigt de oude cultuur verloren te gaan. Met dit project hopen de Damara`s hun tradities in stand te kunnen houden.
Na op de top van een berg genoten te hebben van een prachtige zonsondergang in het rotsachtige landschap zijn we heerlijk in slaap gevallen.
De volgende dag alweer vroeg vertrokken richting Swakopmund, aan de kust. Denk je even heerlijk te kunnen zwemmen, helaas. Het zeewater is door een zuidelijke stroom vanaf de zuidpool maar tien graden. Een koude zeewind zorgt aan land nog eens voor temperaturen ruim onder de twintig graden en s ‘nachts zelfs maar zes graden! Waren we net gewend aan de binnenlandse hitte, konden we ons nu dik inpakken! Omdat we twee nachten in Swakopmund bleven hadden we vrijdag de hele dag vrij. We hebben een stadswandeling gemaakt door het historische centrum van Swakopmund. Met een grote Duitse geschiedenis. De gebouwen ogen nog Duits, de mensen spreken zelfs Duits, en ze voelen zich ook nog eens Duits. “Ein tasse kaffee mit apfelstrüdel” mocht dan ook zeker niet ontbreken. In de souvenirwinkels werd van alles verkocht voor meer dan Europese prijzen. Toen we op de craft market kwamen konden we het dan ook niet laten om weer even op zijn Afrikaans te gaan onderhandelen. Waar de Afrikanen starten met onderhandelen met een fortuin hebben we voor een leuke prijs een mooi stenen beeld van giraffen gekocht die ons altijd zal herinneren aan de mooie momenten in Namibië. In de avond zijn we heerlijk uit eten geweest in een gezellig tentje aan het strand. Onder het genot van warme chocolademelk (wat ook echt nodig was) hebben we wederom genoten van de prachtige ondergaande zon.
Voor zaterdagmorgen hadden we een boottocht gereserveerd vanuit Walvisbay. Walvisbay is de derde grootste stad van Namibië en ligt dertig kilometer zuidelijker dan Swakopmund. Op onze campsite adviseerden ze ons ruim op tijd te vertrekken vanwege “all the traffic”. Nou file was er zeker niet, in plaats van dat je zo af en toe één auto tegenkomt, kwam je nu zo af en toe enkele auto`s tegen. De boottocht was in ieder geval indrukwekkend. Vele flamingo`s, pelikanen, enkele dolfijnen maar vooral heel veel zeeleeuwen. Zo nu en dan sprong er zelfs een aan boord, die vervolgens van onze kapitein een heerlijk visje kreeg. In de middag zijn we verder gereden naar Solitaire. Een plaats midden in de woestijn die al 300 kilometer van tevoren stond aangegeven. Aangekomen in Solitaire bleek het dorp te bestaan uit één tankstation, één bakker en één guesthouse met campsite. Na een nacht vertoefd te hebben op deze campsite en vervolgens een overheerlijk ontbijtje gehaald te hebben bij de bakker zijn we zondagmiddag verder gereisd naar Sesriem om vandaaruit de Sossusvlei te bezoeken.
De Sossusvlei staat ook op de UNESCO werelderfgoed lijst (met Twyfelfontein de enige twee in Namibië). Volgens al onze reisgidsen hét hoogtepunt van een bezoek aan Namibie. “De metershoge rode zandduinen en de altijd strakblauwe luchten geven een betoverende sfeer”. We moeten het ook wel een beetje gelijk geven. Gistermorgen zijn we namelijk al ruim voor zonsopgang (om 5.30 uur) vertrokken vanuit Sesriem om zestig kilometer te rijden naar Sossusvlei. Hier aangekomen hebben we met heel veel moeite een hoge duin beklommen om net op tijd te kunnen genieten van een prachtige zonsopkomst! Door de opkomende zon ontstonden er overal lijnen door schaduwen, zandduinen en oranje zonnestralen, echt prachtig! Helaas duurde dit niet lang, want vele wolken kwamen aanwaaien en verbraken al gauw de betoverende sfeer. Na een wandeling door de Deadvlei (zonder echte blauwe lucht en zonnestralen voor prachtige fotomomenten, helaas) en de Hiddenvlei zijn we terug gereden naar onze campsite. Hier hebben we een heerlijke verkoelende duik in het zwembad genomen om zo al het plakkerige rode woestijnzand van ons lichaam af te spoelen. In de middag was de woestijnhitte op onze campsite goed merkbaar. Met temperaturen boven de veertig graden en een zeer warme wind waren we erg blij met een verkoelend drankje bij de bar. Eén voordeel, de was was met een uur al droog!
Vandaag zijn we vroeg vertrokken voor een rit van 400 kilometer richting Windhoek en hebben we zojuist onze auto weer ingeleverd. Morgen gaan we Namibië achter ons laten. We reizen namelijk verder richting Kaapstad (Zuid-Afrika) om vervolgens via de kust naar Johannesburg te trekken.
Iedereen bedankt voor de reacties op ons vorige bericht, we genieten hier erg van!
Groetjes vanuit Windhoek,
Rick en Wendy!
-
14 Oktober 2014 - 17:00
Mark En Dinie:
Hé luitjes,
Fijn dat we weer wat van jullie gehoord hebben en dat alles goed gegaan is
-
14 Oktober 2014 - 17:04
Mannes En Thea:
hoi hoi daar!
Het begin van het tweede deel van jullie reis......een prachtige en overweldigende reis vol indrukken en ervaringen.
Geniet samen en we blijven contact houden.
Kus van ons... M & M
-
14 Oktober 2014 - 17:07
Mark:
Na het eerste berichtje nu iets uitgebreider. Jullie hebben weer genoeg gezien en beleefd. Nu het vertrouwde tentje weer inruilen voor echte bedden. Zal wel even wennen zijn. Toch wel luxe, heb je er al een hele vakantie opzitten, begin je gewoon met de volgende. Hebben jullie wat himba-ontharingscreme meegenomen? Misschien is er hier wel een markt voor. Nu maar op naar Zuid-Afrika, waarschijnlijk een hele andere sfeer dan de afgelopen weken, maar daarom niet minder leerzaam.
Veel succes voor de rest van de reis.
Mark en dinie -
14 Oktober 2014 - 19:41
Anky:
Wat een belevenissen zeg en wat een schitterende reis. Ik geniet van jullie verhalen en van de foto's. Doet me weer herinneren aan onze Safari. Prachtig.!! Nog heel veel plezier op de verdere reis. Geniet er van samen.
Anky -
14 Oktober 2014 - 22:23
Dian:
Hé Wendy en Rick,
Ten eerste wil ik even melden dat ik zeer vereerd ben dat jullie een foto naar mij vernoemd hebben.
Dan wil ik nu mijn bestelling, die tot nu toe bestond uit o.a. een leuk kindje en een babyzebra, even uitbreiden, dus bij deze:
1. Een schoolbord
2. Een zeeleeuw
3. Himba ontharingscrème
4. Himba kapper
Dat lijkt me voorlopig wel weer even genoeg. Jullie hebben nog een hele reis voor de boeg, maar volgens mij kunnen jullie nu al 4 fotoboeken vullen met geweldige natuurfoto's/selfies. Daar gaan er zeker nog een stuk of 10 bij komen, maar ik verheug me er nog steeds op om ze allemaal te bewonderen!
Heel veel plezier nog, geniet ervan!
xxx Dian
-
15 Oktober 2014 - 06:21
Ruud & Elcke De Buurtjes:
ik heb er extra huiswerk bij ;-)
Mooi uitgebreid verslag! 'T zou zo gebundeld kunnen worden!
Heel veel plezier in SA!
Groeten, -
15 Oktober 2014 - 12:29
Tante Mariet:
Zo, dat is weer een heel verslag met indrukwekkende ervaringen. Zoals dat bezoek aan de Himba's.
Dan vraag je je toch wel af wat die mensen dáár er van vinden dat er maar zo een paar westerlingen hun dorp binnen komen rijden. Of is het voor hen al heel gewoon dat er regelmatig toeristen hun dorp bezoeken en foto's maken van en met de bevolking? Heel bijzonder in elk geval!!!
Veel succes met het tweede gedeelte van jullie reis. Geniet er van!!
Groetjes uit Lemelerveld -
16 Oktober 2014 - 15:25
Gerda Meijerink:
Hallo wat een super mooie reis maken jullie en wat zien jullie veel, wij genieten van de verhalen van jullie en wensen jullie nog heel veel plezier daar in Afrika groetjes Hennie en Gerda Meijerink -
17 Oktober 2014 - 19:16
Martijn En Ilse:
Wat een prachtig verhaal en super mooie foto's! Echt leuk om te lezen en te zien wat jullie hier allemaal mee maken. Nu op naar Zuid Afrika en we hopen dat jullie daar ook weer prachtige ervaringen op doen! Geniet ervan samen. XxX -
18 Oktober 2014 - 16:52
Monique:
Leuk om jullie verslag te lezen. Wat een km worden afgelegd en wat een mooie plaatjes!
We wensen jullie nog veel reisplezier!
Gr.Ruud en Monique -
19 Oktober 2014 - 14:00
Marian:
Ik geniet niet alleen van het verslag, maar ook van de prachtige foto's!!
Groet vanaf de Reiger van ons 4tjes -
21 Oktober 2014 - 10:35
Lise:
Afrika, wat bijzonder allemaal! -
21 Oktober 2014 - 11:33
Eline:
Hoi Rick en Wendy
Leuk om jullie belevenissen en foto's te lezen en te zien, wat een mooie reis! Nog veel plezier.
Groeten, Eline
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
